Düşünülebilecek en büyük kültürel değişim tüketimi sorgulamak olabilir mi?
Worldwatch Enstitüsü’nün “Kültürleri Dönüştürmek: Tüketicilikten Sürdürülebilirliğe” başlıklı 2010 raporu, bu kavramsal bütünlük etrafında yayınlanan çok sayıda veri ve analizi içeriyor. Raporun tamamına değilse de, bazı makale ve tablolarına internet adresinden ulaşabilirsiniz. http://www.worldwatch.org/
 |
| Sırasıyla Jasmine, Tiana, Mulan, Pocahontas |
Bu makalelerin birinde, enstitünün kıdemli araştırmacısı Erik Assadourian, 2002 yılında İngiltere’de yapılan bir araştırmayı hatırlatıyor: “Çocuklar Pokemon karakterlerini, bilinen bitki ve hayvan türlerinden daha çok tanıyor. Amerika’da 2 yaşındaki çocuklar M’yi harf olarak bilmezken, Mc Donalds’ın M’sini teşhis edebiliyor.” Diğer bir yazısında ise bu sonucu besleyen kaynaklardan birini değerlendiriyor. Yakın zamanda gösterilen The Princess and the Frog çizgi filmi üzerinden şöyle bir tespitte bulunuyor:
“Disney, yarattığı karakterlerle derin bir okuma yapmıyor. Kullandığı değişik ırkları, izleyiciler için yeni bir tüketim öznesine dönüştürüyor sadece. Tıpkı Asyalı Mulan, Amerikan yerlisi Pocahontas, Arap Jasmine gibi Afro-Amerikan Tiana!”
 |
| Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman sonra, "pembe" ve "mavi"ye hapsolmuş iç dünyalarıyla çocuklar, "yetişkinlerin" oyuncağı oluvermiş! |
Tüketim ve toplumsal cinsiyet rolleri üzerine, çocuklar merkezinde kafa yoran Güney Koreli sanatçı JeongMee Yoon’un “Pembe ve Mavi” fotoğraf projesi ise, tüm ifadeleri çarpıcı biçimde özetliyor.